Lieve allemaal, ik had nog een voornemen voor het nieuwe jaar. Dit voornemen houdt in dat ik een verzoek heb aan iedereen.

Het klinkt misschien ondankbaar, daar ben ik me van bewust, maar ik wil vragen aan iedereen die bij ons langs komt om geen kado's meer mee te nemen voor Kay en/ of Sven.

Het zit namelijk zo: ze hebben inmiddels de verwachting dat iemand die langs komt iets mee neemt en ik hou daar helemaal niet van! Ten tweede; over alle kado's wordt nagedacht, ze vinden alles leuk, maar waar spelen ze thuis mee? Met de lego en de playmobil. Er zijn echt kado's waar niet of nauwelijks naar om gekeken wordt 🤭. En ten derde: wij hebben geen groot huis, dus de opbergruimte is ook beperkt. Ik kan bijna alleen maar dingen verplaatsen in plaats van opruimen. En nu is het ook zo dat ik door alles zo veel onrust in mijn lijf heb, dat mijn hoofd overvol zit en dat ik vaak de energie niet heb om op te ruimen. Met andere woorden, het speelgoed vliegt me af en toe gewoon aan!

Ik hoop dat jullie het begrijpen....ik begrijp ook dat er mensen zijn die denken; het is zo zielig, zo kan ik in ieder geval iets voor ze doen. Dat is ook gebeurd, daar zijn we heel dankbaar voor!!!

Ja, hoor, ik ben door naar de volgende ronde!! 😉 De bloeduitslagen: Hb 5,7 (niet hoog, maar wel boven de 5), trombo's kleiner dan 10 (oh?!), maar wel uit aplasie!! Tsja, leer mij Kay kennen. Nu alleen nog maar de injecties en verder geen medicijnen. Hopelijk zal hij zelf wat meer gaan eten als ik hem 's nachts wat minder lang sondevoeding geef. 

Nog een weekendje en dan begint het gewone (ehm...wat is gewoon??) leven weer. Kay kan in ieder geval nog 4 dagen naar school, voordat de volgende kuur begint. Hopelijk een van 5 dagen. Omdat dat echt veel beter te overzien is dan een kuur van 10 dagen, maar vooral omdat dat dan betekent dat de laatste 2 kuren goed aangeslagen zijn. Duim, duim, duim!!! Donderdagmiddag de 9e weten we het. Na het grote overleg. Ik kan er nu al pijn in mijn buik van krijgen.....😥

En dan is het alweer 2014.... Twee en een half jaar geleden had ik niet gedacht dat ik dit jaartal op deze website zou zetten. Maar helaas.... Allereerst wensen wij natuurlijk iedereen een heel mooi, gelukkig en vooral gezond nieuw jaar!! Want dat is toch het belangrijkst; dat we allemaal gezond zijn, blijven of worden. 

Kay lijkt ondertussen weer aardig de oude. Het is vooral zijn eetlust waar het nog aan ontbreekt. Jammer, want we gingen gourmetten op ouderjaars avond. Hij heeft zich wel vermaakt, hoor. Hij heeft aardig wat vleesjes gebakken. Maar opgegeten....nee 😋. Ach, hij vond het gezellig aan tafel. Sven en Kay lagen niet heel vroeg in bed en we hadden afgesproken ze wakker te maken voor het vuurwerk. Bij beiden duurde het wel even voordat ze wakker waren. Op Sven z'n kamer zaten we eerste rang wat betreft uitzicht op het vuurwerk. Er was veel te zien en het was erg mooi. Daarna naar beneden, geproost met champagneglazen en sterretjes aangestoken. Vooral Kay vindt dat geweldig om te doen! Hij vond ook dat we meteen naar Jacques toe moesten. Hij was toch jarig?! Eh, ja Kay, maar daar gaan we naar toe als we allemaal geslapen hebben. Hij gaf zich over, maar was het er eigenlijk helemaal niet mee eens 😉. De buren kwamen nog even gelukkig nieuw jaar wensen, dus het was gezellig. Rond 2 uur lagen ze weer in bed en sliepen al snel als roosjes. 

Gisteren was dus Jacques zijn verjaardag en daar hebben de kids zich weer prima vermaakt. Gezelligheid, tennissen, oma helpen, lekker eten. Daar houden ze (we!) van.

Vandaag moesten we naar het AMC om bloed te laten prikken en voor een gehoortest. In de N5 chemo kuur zit een chemo die schadelijk kan zijn voor het gehoor. In 2011 is er al van chemo gewisseld omdat toen bleek dat Kay zijn gehoor minder was dan gemiddeld voor een kind van zijn leeftijd. Het alternatief wat hij krijgt is nog steeds schadelijk, maar in mindere mate. Daarom willen ze het toch vervolgen. Gelukkig was de uitslag van vandaag gelijk aan die van 2011. Kay heeft de test heel goed gedaan. Hij kreeg een compliment van de meneer die de test afnam voor zijn goede concentratie. Toppie Kay! De oncoloog zou ons eind van de middag bellen met de bloeduitslagen, maar dat is helaas niet gebeurd. Ze is vaak tot laat aan het werk, dus ik verwachtte al dat het laat zou worden, maar nu (20.30u) zal het niet meer gaan gebeuren denk ik. Heel rampzalig is dat ook weer niet; ik weet vaak zonder uitslagen wel of hij uit aplasie is of niet. Nu wel dus. Ook weet ik dat zijn trombocyten nog erg laag zijn; z'n vinger bleef nog lang bloeden na het prikje en ieder prikje wat ik in zijn been geef wordt een blauwe plek. Alleen zijn Hb...ik denk niet al te hoog, maar niet onder de 5. Morgen ga ik maar even bellen voor de uitslagen en dan laat ik het weten. Ben benieuwd of ik er ver naast zit 😉.