21 april 2015
En we zijn weer thuis! 🙂 Niet voordat het eerst nog even spannend werd natuurlijk..... Zo zeker als ik er zondag nog van was dat Kay vandaag weer naar huis mocht, zo onzeker was het gisteren. Mama was bij Kay en nadat ik na mijn nachtdienst uitgeslapen was heb ik haar natuurlijk gebeld om te horen hoe het met Kay ging. De paracetamol was gestopt omdat hij het zo goed deed en geen koorts meer had. Gisteren ochtend ging het allemaal nog goed en was hij actief. Maar in de loop van de middag stortte hij in, wilde niks meer doen en niks meer eten of drinken. Zijn temperatuur was toen 37,8. Niet schrikbarend, maar voor Kay echt aan de hoge kant. Toen bleek ook nog eens uit het bloedonderzoek (gisteren ochtend was ter controle weer bloed afgenomen) dat de ontstekingswaardes, die zaterdag 120 waren, doorgestegen waren naar 218!! Dat is flink hoger en zou moeten duiden op een bacteriële infectie. Na het eten ben ik weer naar Kay toe gegaan om bij hem te blijven slapen en toen ging het wel alweer beter met hem. Zijn temperatuur 37,4. Hij had praatjes en zag er best goed uit. De arts kwam mij nog even bijpraten en zei dat ze er nog niks van kon zeggen. In ieder geval kreeg hij de antibiotica t/m vanmorgen en met de vistite zouden ze alles op een rijtje zetten. Kay ging heerlijk slapen en na een flinke hoestbui rond 24 uur heeft hij de hele nacht door geslapen. En ik dus ook! Wel zo fijn als je net uit de nachtdienst komt 😉. Vanmorgen was zijn temperatuur 36,5. Er was besloten om niet opnieuw bloed af te nemen, maar vooral naar Kay te kijken. Nou, die was lekker aan het eten, een spelletje aan het doen met de pedagogisch medewerkster en daarna ook nog sommetjes aan het maken met meester Remi. Vandaar ook dat de artsen (na flink wat discussie begreep ik) hadden besloten dat Kay naar huis mocht. Altijd wordt er natuurlijk gezegd dat je goed in de gaten moet houden dat hij niet weer zieker wordt of hogere temperatuur krijgt, maar nu werd het met klem benadrukt. Die hoge ontstekingswaardes maken de artsen toch wel wat onrustig. Mij niet....😉 We zijn thuis, het gaat goed en volgende week woensdag gaan we nog een keer terug voor de stamcellen. Dan is deze ronde ook weer achter de rug en kunnen we weer vóóruit!