Een lach en een traan
Van een zielig, ziek hoopje mens naar een ernstig ziek jongetje aan de beademing. Daarna langzaam aan (heel langzaam, al zie je dat niet op de foto's) weer de Kay zoals we hem kennen. Mooi om te zien; eerst is het vermaak vooral in bed met een schermpje, maakt niet uit wat 😉. Daarna een rondje in de rolstoel buiten en daarna lachen, gieren, brullen met je broer! Zelfs actief "voetballen" met de ballon . Tsjonge, wat ben ik een trotse moeder! 🤭
Meest recente reacties
halle ben dr weer ik zit elke dag uw dagboek aan het lezen ik ben al bij bldz 30 in een dag normaal gesproken lees ik nooit echt maar als het over kay gaat lees ik het met alle liefde dikke knuf gokce
Mooie zinnen ik hoop dat u mij nog kent de naam is Gökçe
Lieve kleine grootste vriend. Voor altijd in mijn 💙!
Het boek is gekocht, Tineke & Paul brengen het mee naar Australië. Zo blijft Kay ook dicht bij ons!